Bölüşürşek büyürüz   Bölünürsek Kücülürüz

Sadullah Dervişoğlu'nun Kaleminden Trabzon stk.ları üzerine 

İstanbul, göçmen nüfusuyla birçok kültürü ve kimliği barındıran dev bir metropol. Bu şehirde Trabzonlular, yıllardır güçlü bir şekilde varlığını sürdürse de, son dönemde hemşehri dayanışmasının zayıfladığı gözlemleniyor. Eskiden büyük bir birliktelik sağlayan Trabzon sivil toplum örgütleri (STK’lar) ve hemşehri dernekleri, bugün asıl amaçlarından uzaklaşmış durumda.

Dernekler Asli Görevlerine Dönmeli

İstanbul’da neredeyse her mahallede bir il, ilçe veya köy derneği bulmak mümkün. Ancak bu derneklerin büyük bir kısmı artık hemşerilerini bir araya getirme, dayanışmayı artırma ve kültürel değerleri yaşatma işlevinden sapmış durumda. Birçok dernek başkanının, dernekleri kişisel kariyer basamağı olarak kullanması, bu kurumlara olan güveni sarsıyor. Sonuç olarak, insanlar büyük çatı derneklerinden uzaklaşıp köy derneklerine yöneliyor.

Halbuki dernekler, hemşehri bağlarını güçlendirmek, gençleri kültürel mirasa sahip çıkmaya teşvik etmek ve İstanbul’daki Trabzon topluluğunun ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimine katkı sağlamak için çalışmalı. Bu yapılmadığında, Trabzonlular arasında birlik ve beraberlik giderek kayboluyor.

Siyasete Teslim Olmayan, Topluma Hizmet Eden Dernekler

Trabzon derneklerinin siyasete fazlasıyla entegre olması, bağımsız hareket etmelerini zorlaştırıyor. Oysa ki sivil toplum kuruluşlarının önceliği, siyasi çıkarlar değil, toplumsal fayda olmalı. İstanbul’daki Trabzonluların derneklerden beklentisi, iş dünyasında, eğitimde ve sosyal hayatta destekleyici projeler üretmeleri.

Bugün geldiğimiz noktada, Trabzonlular arasındaki bağların zayıflaması, bir sofrada bir ekmeği paylaşamamanın sonucudur. Bunu tersine çevirmek için dernekler, asli görevlerine dönmeli, bireysel menfaatleri bir kenara bırakmalı ve İstanbul’daki Trabzonluların sesi olmalıdır. Ancak o zaman gerçek anlamda bir hemşehri dayanışması yeniden sağlanabilir.