Gurbetci Hemşerimiz Halil Velioğlu'nun Kaleme aldığı  bu makalenin asıl Kahramanı dönemin köy muhtarı Merhum Mustafa Eren  cesur yürekli duruşu ile unutulmazlar arasında hafızalarda iz bırakmştır.Rahmetle Anıyoruz..


OF-GÜRPINAR (MABSİNO) KÖYÜ İÇME SUYUNA NASIL KAVUŞTU?.

Gürpınar köyü ( Mabsino) 1950 yıllarında Bölümlü köyü'nün yari nüfusuna sahipti.Bölümlü'de beş bin insan yaşarken,Gürpınar'da iki bin beşyüz insan yaşardı.Avuc içi gibi az meyilli bir arazide kurulu olan Mabsino'da bir dizi evler,evlerin altında bir dizi tarlaları ile yazılı bir şiir sayfasını andırır.Bölümlü'den daha güzel bir yer olan Mabsino Köyü'nun su derdi daha büyüktü.Evlere yüzlerce metre uzak çeşmelerden güğümlere doldurulan su yörenin sepetlerine konur,kadın sırtında taşınırdı.
Mabsinoli bir polis memuru ya da komiser emekli olunca köyüne döner.Mabsinolilara hizmet verme aşkı ile doludur.Bu arzusunu anlıyan mabsinolilar komiseri Muhtar seçerler.Muhtar ilk iş olarak ilin Valisine çıkar.Vali,Gürpinar köyünde evlere içme suyu akıtmak için bir projenin yapılarak kendisine verilmesini ister.İlgili ve yetkili mühendisler gelirler,şu kaynaklarını bulurlar.Evlere akıttılacak içme suyunun projelerini hazırlayıp valiye sunarlar.Valide projenin bir nüshasını mabsino muhtarına isteği üzerine verir.
Muhtar su projesinde gösterilen su yollarını köylülere açtırır.Fakat su borusu yok.Emekli komiser,yeni muhtar Trabzon valisine çıkar,açtırdığı su hendeklerine döseyeceği su borularını ister.Vali 1950 yılının çok dar imkânları ile cevap verir.Bir ay sonra biraz boru verebileceğini söylemiştir.Mabsino köyü Muhtarının köyünun evlerini içme suyuna kavuşturmak için paslanmaz su borularına ihtiyacı var.Her hafta birkaç defa Trabzon valisinin huzuruna çıkar,fakat söz altığı borular bir türlü kendine teslim edilmez.Vali bey muhtarı sürekli karşısında görmekten bıkmıştır.Vali bey muhtarı korkutarak ondan kurtulmayı denemek ister.
--Bana bak muhtar! Ben Trabzon valisiyim.Burada devleti temsil ediyorum.Nedir bu yaptığin hergün kapımdasın,düş yakamdan,yetkimi kullanır seni hapishaneye tıkarım deyince muhtar hiç korkmamış hatta gülümsemiş.Valinin korkutmasana karşı muhtar şu cevabı vermiş
--"Vali bey! Siz il de bende köy de devleti temsil ederim.Fakat benim tutuklamaya yetkim yoktur.Siz yetkinizi kullanırda beni tutuklarsanız sevinirim.Çünkü köyüme içme suyu gedirmek için hapiste yattığım için köylülerim benim heykelimi dikerler" demiş.Muhtarin yenir yutulur bir lokma olmadığını anlıyan vali bölümler halinde su borularını verir.,böylece Mabsino köyü içme suyuna çevre köylerden daha önce kavuşur.
Gürpınar köyünde muhtarın heykelini görmedim,fakat gurül-gurül çeşmelerinden akan tertemiz içme sularını gördum.Hatta sonraki yillarda o akan sulardan içtim.Belkide çeşmelerinden akan Gürül-gürul sulardan dolayı Adını "GÜRPINAR" verdiler.selam olsun Beldeye,belde sakinlerine.Muhtar MUSTAFA EREN,ALLAH RAHMET EYLESİN.Saygilar.