Normal bir insan gözü 15.000 değişik renk tonunu fark edebilir. 

 

Dünya üzerindeki erkeklerin %8’i, kadınların ise %0,5’i renk körüdür. Renk körlüğü hastalığı genetik yolla taşınmaktadır. 

Genetik bir bozukluk sonucu dünya çapında 180 milyon kişi renk körlüğü hastalığını taşır. En sık karşılaşılan tipi yeşil ve kırmızı renkleri ayırt edemeyenlerdir. 

 

Renk görme bozukluğu ile görme keskinliği arasında bir bağlantı yoktur! Yani renk körü olan kişi gözlük kullanmadan uzağı ve yakını rahatça görebildiği gibi, miyop, hipermetrop veya astigmat da olabilir..
Hastalık cinsiyete bağımlı olarak genle geçer, yani kadınlar taşıyıcıdır, kadınlar hastalığın bulgularını göstermezken erkeklerde hastalık bariz olur. Hastalık anneden oğluna geçer. 
Kalıtımsal renk bozukluğu olan hastaların çoğu, kendilerini normal zannederler ve hastalığı taşıdıklarının farkında olmazlar: çünkü doğumdan beri renkleri hiçbir zaman doğru olarak algılamamışlardır. Örneğin kırmızı ve yeşil renk körlüğü olan bir kişi kendisine kırmızı-yeşil renk gösterildiğinde bunu kendine özgü bir şekilde algılar. Bu nedenle renk körlüğü ancak bir renk görme testi uygulandığında saptanabilir.

Renk körlüğü bir canlının görme merkezinde özel bir pigment molekülünün bulunmaması veya gerektiğinden az bulunmasıdır. Renk körü olan kişiler günlük hayatta birçok zorlukla karşı karşıyadır. Mesela trafik ışıklarını ayırt etmede, tekstil sektöründe çalışanların renk ayırt etmelerinde, haritaların renk kodlarını okumada, birçok cihazın çalışma durumunu gösteren renkli küçük ışıkları ayırt etmede zorlanırlar. Okul çağındaki çocuklar resim yaparken objelerin renklerini yanlış seçmekte ve bu yüzden derslerdeki başarıları düşük olabilmektedir.

 

Renk körlüğünün ilaçla veya ameliyatla tedavisi bulunmamakta ancak özel bir lens sistemiyle renk körü hastalarının şikayetleri artık düzeltilebilmektedir.

 

 

 

 

 

 

 

 

...